Jeżeli podatnik pracuje cały rok w Holandii, a miejsce zamieszkania ma na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to wówczas stosownie do art. 3, ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów – tzw.: nieograniczony obowiązek podatkowy.
Natomiast jeżeli podatnik pracuje w Holandii czasowo, wówczas zgodnie art. 44 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podatnicy podlegający w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, którzy osiągają dochody ze źródeł położonych poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, są zobowiązani wpłacić zaliczkę na podatek w wysokości 19% tych dochodów, w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym wrócili do kraju. Powyższy przepis stosuje się z uwzględnieniem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Niderlandów, co oznacza, iż wyliczoną zaliczkę podatnik ma prawo pomniejszyć o kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie.
W terminie płatności zaliczki należy złożyć właściwemu organowi podatkowemu deklarację według ustalonego wzoru, którym – w przypadku osób fizycznych osiągających przychody bez pośrednictwa płatnika ze stosunku pracy z zagranicy lub z emerytur i ren z zagranicy – jest PIT-53. Zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych należy obliczyć od kwoty dochodu po dokonaniu odliczenia kosztów uzyskania przychodu oraz kwoty zwolnionej od podatku stanowiącej równowartość 30 diet. Stąd, czy i w jakiej wysokości podatnik będzie zobowiązany zapłacić należną zaliczkę na podatek dochodowy będzie zależało od wysokości uzyskanego dochodu.